Magnus birden büyü kitaplarından başını kaldırdı, onu gördü ve gülümsedi. Ve Alec'in kalbi kapatıldığı yerden kaçmak için çırpınan bir tutsağınki gibi çılgınca atmaktan vazgeçti. Hayatı boyunca bir eşikte durup Magnus'un gülümseyen yüzünü seyredebilirdi.