Bu kitap için yazılabilecek en objektif, kısa ve öz tanım şu olurdu: Bartleby ve Şürekâsı, yazmayı bırakan, bir kısmı kurmaca bir kısmı gerçek yazarlardan bahsediyor. Ben de incelememe böyle bir tarifle başlamayı düşünüyordum ki kitabın son paragrafını okudum: “(i)nanılanın aksine, Bartleby ve Şürekâsı tamamen yazmayı bırakan yazarlardan bahsetmiyor, yaşayan ve bir gün ölen insanlardan, okuyanlardan ve bir gün okumayı bırakanlardan ya da hiçbir şey okumadan ölenlerden, sevenlerden, sevmekten vazgeçenlerden veya karşılıksız sevenlerden, zamanın derinliklerinden batmak için geldiğimiz bu dünyaya, sessiz içgüdünün, yareni bol olduğu için fazlasına ihtiyacı olmayan ölüm içgüdüsünün olduğu yere harap olmak için durmadan dalga dalga gelen işe yaramaz ve pis kokulu varlıklardan bahsediyor.” (s.189) Ben Enrique Viila-Matas okurken neyi bu kadar çok sevdiğimi bilmiyorum. Normalde de sevdiğim kitapları ve yazarları çok iyi tarif edebilen biri değilim ama söz konusu Matas olunca bu anlatma çabasına yeltenmiyorum bile. Yazarın ancak sezgi yoluyla kavrayabildiğim bir dehası, büyüsü var. Her kitabında beni öyle derinden etkiliyor ki bana göre tüm övgü cümleleri, bu efsunlanmanın yanında sönük kalır. Sadece naçizane şunu söyleyebilirim; yazarın tüm kitaplarının tavrı, tarzı aynı. Türkçe’ye çevrilmiş az kitabı var zaten ama herhangi bir kitabını okuyup da sevmediyseniz başka bir kitabıyla şansınızı denemeye gerek yok. Vila-Matas sizin ya yazarınızdır ya değildir.

Bartleby ve ŞürekâsıEnrique Vila-Matas · Can Yayınları · 2021154 okunma

·

246 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Bahar