Afgan edebiyatından kısacık ama oldukça güçlü bir metin. Atiq Rahimi ülkesinden göç etmek zorunda kalmış bir yazar,Fransa'nın ünlü edebiyat ödülü Goncourt'u kazanmış.Kitabın ilk başında eserini kocası tarafından vahşice öldürülen ünlü Afgan şaire ithaf etmesi ile kalbimi kazandı bir kere.Afganistan'da ev demeye bin şahit gereken bir barakada güzel ve adsız bir kadın, iki küçük kız ve ensesinde yediği kurşunla bitkisel hayatta bir adam.Kadın kocasının tepkisizliğini fırsat bilerek ona anlatmaya başlıyor.Ilk kez kendini kocasına bu kadar yakın hissediyor.Bu arada dışarıda silah, bomba sesleri,bitmek bilmeyen bir savaş.Güzel kadın anlattıkça anlatıyor, rahatlıyor,sırlarını da deşifre ediyor.Tüm bu iç döküşlerin yanı sıra savaşın tedirgin edici,gri atmosferi her satırda kendini hissettiriyor.Afganistan'da kadın olmanın zorluğu, ataerkil bakışaçısı, insan yerine konmayan kadınların ızdırabı her satırda yüreğimizi deşiyor, eser gittikçe yükselen bir çığlığa dönüşüyor.Eser yeni bir şey anlatmıyor aslında ama mesajını çok çarpıcı bir şekilde veriyor, usta işi bir eser.Sonunu tahmin etmiş olmam kitaba ilgimi bir an için azaltmadı.Biraz cinsellik var rahatsız olanlar için.Dili,üslubu çok başarılı, akıcı. Bu kitabı okuyun erkek şiddetine kurban gitmiş tüm kadınların anısına onların sesini duymak için okuyun.Güzel ve vurucu bir eser olduğu için okuyun,Afganistan gerçeğini, savaş psikolojisini cok guzel verdiği için ve bunu sadece 100 sayfada başardığı için okuyun.Hicbir kadının erkek şiddeti ile ölmediği,savaşların sona erdiği bir dünyanın hayaliyle...

Sabır TaşıAtiq Rahimi · Can Yayınları · 2010502 okunma

·

116 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Devrim Efsun Özgür