Merhaba kıymetli okuyucu, Her nefis hiç şüphesiz ölümü tadacak bunu hepimiz biliyoruz lâkin biz bu durumu göz açıp kapayıncaya kadar hızlı geçen ömür süremiz içinde unutabiliyoruz.Tam unuttuk derken ansızın hatırlatır kendini sanki "Sizin sonunuz da böyle olacak,hiç beklenmedik anınızda yakalayacağım sizi. "uyarışında bulunur gibi.Neye uğradığımızı şaşırırız o zaman .Başkalarının vefatı bizi o kadar sarsmaz ve genellikle ölümün gerçekleğini kabul edişimiz, en içten hissedişimiz en yakınımızdan birini kaybedince olur feleğimiz şaşar hatta ilk başlarda inanmak istemeyiz ama gerçek gün gibi ortada olur. Bu kitap ise tam da bu gerçekliğin yaşandığı bir eser.Kitaptaki İvan İlyiç karakteri de hırsla,kibirle geçirdiği hayat maratonun içinde ölümü aklına dâhi getirmez.Hastalığının ortaya çıkmasına sebep olan olay da yeni tuttuğu lüks evinin özene bezene şeçtiği perdelerini takarken düşmesinden sonra ağrılarının ortaya çıkmasıyla başlar.Yazarın okuyucuyu buraya dikkat çekmesi çok çarpıcı bir olaydır.Yargıç olan İvan İlyiç ,hastalanınca çevresindeki dostlarının gözü onun boşa çıkacak memur koltuğundadır.Bu süreç içerisinde eşiyle ekşili olan ilişkileri daha çok açılır.Ailesinin pek umursamaz tavırlarını,dostlarının gerçek yüzlerini görünce kendi iç hesaplaşmaları başlar.Hayatını ne kadar boş geçirdiğini,manasız şeylere enerji tükettiğini,çevresindeki insanların ikiyüzlülüklerine şahit olunca herkesten ve her şeyden soğur.Kimseyi yanında istemez,görüşmek istemez ve öylece ölür. Kitabın vurguladığı bölümler hayatın kaçınılmaz gerçekleridir.Kapanışı kitabın son sayfadaki şu cümleyle bitireyim: "Ölüm bitti artık.Dahası yok. "

İvan İlyiç'in ÖlümüLev Tolstoy · Kum Saati Yayınları · 200345,1bin okunma

··

15 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Tuğba Aşık