. . .
AŞKA DÂİR ÜÇLEME N{OK}TALAMALAR
•
{Fikir vermek bahsinde katkıda bulunanları bekleriz efendim!..}
~
I/I
Akıl
Akıl aşk girdabında çığlık çığlık feryatta,
Ölürüm de bir daha sevmem diyor hayatta!..
I/II
Cinnet
Peşin hüküm, boş yargı; delidir diye yafta,
Mahpusta dâvâcılar, aklından geçen afta!..
I/III
Cennet
Mecnûn, Ferhâd cennetlik, nârından uzak Kerem,
Aslı’nı buldu Şirin, Leylâ’ya âteş merhem!..
~•~
II/I
Uyku
Âşık olanın gözü uyku tutmaz ki... derler,
Sevgilinin semtine akın akın giderler!..
II/II
Rüyâ
Kıyâmet kopuyormuş, bende korkusuz telâş,
Acaba şu secdeyi nereye etse o baş!..
II/III
Tâbir
Bir büyük gün öncesi ruhlara hep ihtar var,
Cesedimiz pervâne ve âlemler târumâr!..
~•~
III/I
Leylâ
Sevip hasret kalmanın dünyâda remzi Leylâ,
Çölde kandıran suyun rüyâda remzi Leylâ!..
III/II
Tâbir
Tâne tâne kum varlık, varlık damla damla su,
Aşk, bir remz âleminde kurulmuş râhim pusu!..
III/III
Mecnûn
Gel de anlat Mecnûn’a ahvâlini Leylâ’nın,
Deli duyar mı sessiz sesini vâveylânın!..
~•~
IV/I
Gönül
Bir ev ki; yeryüzünde vatanların annesi,
Güzelden de bir güzel sevgilinin hânesi!..
IV/II
Kuş
Azıcık et, bolca kan ve birkaç parça kemik,
Bu kafeste işlenir sonsuzluk ilmik ilmik!..
IV/III
Bülbül
Bülbüle vatan diye bir gülü pay etmişler,
Âşıklar bu pazarda dikeni kaybetmişler!..
~•~
V/I
Dâvâ
Ne amel, ne ibâdet, dâvâ O’na dayanmak,
Rasûl’ün boyasiyle bir ân olsun boyanmak!..
V/II
Dâvâcı
Rûh tam altı cihetten kuşatılmış bir mahkum,
Yedinci bir kapı var, bir iç kapı, hep mahrum!..
V/III
Karar
İnsan için yolculuk tâ ezelde bir yazı,
Çalıvermek bir kader gönül denen o sazı!..
~•~
VI/I
Hasret
Hasret bile bakarsan hasret kendi kendine,
Bir sözcük yakalandın kelimenin fendine!..
VI/II
İnsan
Âdem henüz ademdi, sonra bir şeyler oldu,
Aşk, emir ve sevgili... vâr ile yok kayboldu!..
VI/III
Visâl
Kavuşmalar korkunç düş, ne hicrandır şu vuslat,
Bir misâl değil midir; şi’ra, menat, uzza, lat?!..
~•~
VII/I
Ateş
Düştüğü yerde yangın, bir amansız yakarış,
Serinlik ve selâmet vâdisine bir karış!..
VII/II
Mum
Karanlık odalarda rüzgârlarla güreşte,
Yakın olmak hasreti ateş topu güneşte!..
VII/III
Pervâne
Serhad bir menzildir ki; orda zamansız devir,
Varmak bir an içinde, ermek kanattan emir!..
~•~
VIII/I
Güzel
Güzel kim, bilen var mı; kim anlatır bu faslı,
Ferhad, Şirin’dir dese, Kerem yok ki der aslı!..
VIII/II
Güzellik
Ölüm bile kendinden ona bir şey vermeli,
Bahçıvan gül diyerek bülbülleri dermeli!..
VIII/III
Ve Güzel
Güzel ki; lügatinde tel bir kelime: Güzel,
Ebedler ona hayran, yalnız bir şâhid ezel!..
~•~
IX/I
Leylâ
Leylâ bir misâl bize, kaybetmek için aklı,
Cümle cennet kendinden geçmeyene yasaklı
IX/II
Mecnûn
Senden, benden bir parça Mecnûn’un hikâyesi,
Deli{l}erin şehrinde gâyelerin gâyesi!..
IX\III
Aşk
Annesi hasret aşkın, kavuşmaksa bir cellat,
Bir şeye varmak ölüm, asıl hicranda hayat!..