Uzun zamandır beni içine bu kadar çeken bir klasik okumamıştım. Suç ve Ceza'dan sonra, Sefiller'den sonra ilk defa bu kadar etkilendim, bu kadar çabuk bitirmek istedim kitabı. Başlangıcından itibaren Prens Mışkin karakteri o kadar bağlıyor ki kitaba, elinizden bırakamıyor, ne olacağını merak ediyorsunuz. Bazen düşününce anlamlandıramıyorum Prens'in çevresinde olup bitenleri, Nastasya Filippovna'nın bir oraya bir buraya gitmesini. Günümüz değerleriyle yargılayınca bile tuhaf kaçan bir olay, ki bunu yazıldığı zamana göre değerlerince çok daha farklı hissediyorsunuz. Prens'in olaylar karşısındaki tutumu insan doğasını sorgulatıyor. "Normal olan Prens'in davranışları mıdır yoksa diğerlerinin mi?" diye düşünüyorsunuz. Baştan sona çok beğendim kitabı, sadece İppolit'in mektubunun olduğu kısım can sıkıcıydı. Sefiller'deki kanalizasyon hattının betimlenmesine, anlatılmasına benziyordu. Uzun, gereksiz, sıkıcı.

BudalaFyodor Dostoyevski · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 201625,2bin okunma

·

10 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Engin Atıcı