Hz. Ebubekir Olmak...
Beyninde şimşekler çaktı sanki
Ebu Bekir’in. Hatırları tazelendi zihninde birden: “Çoçukluk arkadaşım, en yakın dostum.
Bir gün olsun ne bir kötülüğünü, ne bir yanlışını ve yalanını görüp duydum. Her zaman doğru söyler, her dem iyilik yapmayı düşünürdü.
Şu an söylediği de sadece bir iddia olamaz, şüphesiz o da gerçektir.”
Ne irkildi, ne düşündü, ne tereddüt geçirdi; uzattı elini Efendimizin (s.a.v) mübarek ellerine. Yüzüne hayranlıkla bir süre baktı. Ardından:
-Anam, babam, eşim, dostum sana feda olsun Ey Muhammed (s.a.v) dedi mutluluktan uçarcasına.
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.