Sıkıcı bir anlatımı vardı. Gene de bitirmeyi başardım kitabı beğenme seviyem ortalarda bir şey. Yani beğenmedim desem kitaba haksızlık olur. Beğendim desem de bana haksızlık olur genede beğenmedim desem daha mantıklı olması ile birlikte anlatıların bir kaç yerinde kendimden birşeyler buldum aslında ama her okuyuşumda aklıma Kırmızı Oda dizisi gelmedi değil. Yani herşey birbirinin kopyası, biri bir diğerinin devamı aslında pek farklı birşey bulmak mümkün değil. Bir çok yerini o kadar saçma buldum ki aslında bana kalırsa psikologlar insanları kendi yaşamlarını ve becerilerini ortaya atmak için kullanılırlar. Tabi iyi olanları aradan çıkartıyorum. Bugün Türkiye'de birbirini anlayan artık kimse yok zaten o yüzden bu tarz kitapların bana yol göstereceğini falan da düşünmüyorum. Zaten kes, kopyala, yapıştır... Bu tarz kitapların olayı budur yani. İçerik olarak da " şimdi ayağa kalk, kollarını aç, ve ben muazzamım de" gibi evire çevire her satırda aslında aynı şeyleri diyen cümleler var ve bunu eminim benim de yapmadığım gibi kimse yapmıyordur. Tamamen hayal dünyasında yaşamak bu. (En azından oraya giden çoğu insanın bir kısmına saygı gösteriyorum. Ve yaşamlarını sorgulamıyorum ) Benim Bahsettiğim hayal dünyası başkalarına sunduğunuz saçma hayatlar, uğraşlar. İnsanlara gerçekleri olması gerekenleri öğretin. Asıl dünya bu değil... Dışarıda daha yıkıcı daha inandırıcı şeyler var.

Gücünü Yalnızlığından Alanlar / Mucize Kalbin Kadar YakınSelin Tabak · Dokuz Yayınları · 2020284 okunma

·

67 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Babelisk [∆]