Bu incecik roman için bir şeyler karalama ihtiyacı hissettim. Hiç zorlamayan, sade bir üslubu ve akıcı bir kurgusu var. Ancak Yaşar Kemal'i düşününce anlatılanların bu kadar basit olmayacağını bilerek, "metafor mu, alegori mi, yoksa karanlık bir ayna mı?" sorusu canlanıyor kafamda. Almanya'dan gelen Zeliha'nın gün bitip karanlık çöktükten sonra herkesin korktuğu kasabaya girmesi ( kendi deyimiyle adeta çekilmesi) bu metaforu güçlendiriyor sanki. Korku, büyük bir korku eşlik ediyor karakterlerin her birine. Adım attırmayacak cinsten, korkunun kendisinden korkarcasına bir korku. Okurken zihninizde canlanmayan tek bir cümle dahi yok. Siz bir ceviz ağacının altında, Melek Hanım'ın sandığının üzerinde, kasaba gözlerinizin önünde, rüzgar teninizde, sohbeti dilinizde bir roman. Bir alıntıyla, Yaşar Kemal'in kendi sözleriyle bitiriyorum incelememi; "Ben hep korkudan korktum. Korkudan çok korktum. Roman yazdığım zaman içimde bir korku istemezdim. O yüzden bu kitapta korkuyu anlattım. Kayseri'de askerlik yaptığım kasabanın üzerinde büyük bir taş vardı ve bütün kasaba bu taşın üzerlerine düşeceğinden korkuyor, taşı üzerlerine düşmesin diye demir zincirlerle bağlıyorlardı. Madem korkuyorsunuz o zaman çekin gidin diyordum. Seneler senesi bu korkuyu yazmak istedim." Keyifli okumalar.

Tek Kanatlı Bir KuşYaşar Kemal · Yapı Kredi Yayınları · 20139bin okunma

·

7 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

hilâl