Canım Oğuz Atay'ın günlüğü...
İnsanlarla bağdaşması çoğu zaman kopuşu, yalnızlığı, ümidi, ümitsizliği "Canım insanlar! Sonunda bana bunu da yaptınız." fazlasıyla anlatıyor. Günlük sadece Oğuz Atay'ı değil onu kuşatan insanları da bize açıyor. Canım Selim'i bir kez daha görmek tarif edilemez... Oğuz Atay'ı okurken çoğu zaman üzülüyorum ama bu hüznü çok seviyorum.
"Selim gibi, günlük tutmaya başlayalım bakalım. Sonumuz hayırlı değil herhalde onun gibi."
