Gazzâlî'nin İhyâ-u Ulûm-id-Dîn adlı derya gibi eserinin sadece bir bölümünü oluşturan kitaplaştırılmış bu kısım isminden de anlaşılacağı üzere dilimizin sebep olacağı afetler üzerinde durmuş. Gereksiz, yersiz, yanlış ve hakaret boyutuna kadar uzanan konuşmaları tek tek ele alıp ve bu şekilde konuşulduğu takdirde konuşan kişi ve muhataplarına hangi belaların kapısının aralandığını hadis ve ayetler ile desteklemiş, bu sorunlara kısaca çözüm yolu sunmuş. Dilin öneminden ayriyeten bahsedersem dikkatli tasarruf etmek elzem diye düşünüyorum çünkü duyguları ve düşünceyi dışarıya yansıtmanın kaçınılmaz biçimidir. Aklın olmadığı yerde dilden de söz edilemez. Nitekim Heidegger de dili "çağımızın kapısı" olarak ifade etmiştir. Hele ki okumak ve yazmanın Kur'an boyutunu ele alacak olursam burada akşamı ederim artık. Şahsi olarak bende bıraktığı etkiden söz edecek olursam da ayet ve hadislerin çarpıcılığı sayesinde ister istemez ben artık nasıl konuşacağım hissiyle okudukça defalarca çaresizliğe düştüm. Ama zannediyorum ki konuşma tarzına hassasiyet gösterdikçe, ifade biçimi bir süre sonra farkında olmadan insanda artık yerleşmiş bir şekil alacak. Gazzâlî'yi eleştirme gibi bir cüreti kendimde bulmuyorsam da kitabın içeriği oynanmadan en azından yayınevi tarafından psikolojik analizler ve çağımıza göre tahliller yapılarak zenginleştirilebilirdi ama galiba esere sadık kalınmak istenmiş. Kitabı ilk okuyuşum olmamasına rağmen yine etkisinden bir süre çıkamayacağım, zaten bu sebeple ihtiyaç hissettiğim için tekrar okumaya karar vermiştim. Okumak isteyenlere rahatsız edici bir okuma olacağını da unutmadan söylemiş olayım :) Son olarak incelememi şu satırlarla bitirmek istiyorum: "Kendilerinin olan tek sözcük yok dillerinde, öyle çok konuşuyorlar ki... Bir söz insanın neresinden doğar dersiniz? Dilinden mi, yüreğinden mi, aklından mı? Düşlerinden mi yoksa gerçeğinden mi? Ve kaç kapıdan geçip yerini bulur bir başka insanda? Yerini bulur mu gerçekten? Sözü yasaklamalı Ömür hanım yasaklamalı...Kimsenin kimseyi anlamadığı bir dünyada söz boşluğu dövmekten başka ne işe yarıyor ki? Olanağı olsa da insanların yürekleri konuşabilseydi dilleri yerine, her şey daha yalansız, daha içten olurdu. Aklı silmeli diyorum insan ilişkilerinden. Yanılıyor muyum? Olsun. Yanıldığımı biliyorum ya... "

Dil Belasıİmam Gazali · Semerkand Yayınları · 20107,4bin okunma

·

24 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Zeynep Çelik