Kişinin gönülde kendisi olmak sevginin başlangıcı, sevgilide kendisi olmak ise sonu olmalıydı. Birincisi hamlık ikincisi olgunluk ve pişmeydi çünkü. Kişi sevgiyle varlığını, ama aşk ile hakikatini tanıyordu. Çünkü aşk kendisinden geçip sevgilideki gerçekliğe ulaşmanın adıydı.
Sayfa 46 - kapı
·
83 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.