kendi felsefesini yaratan bir anlatıdır. bugün, sokratı yargılayan beşyüz atinalı hakimden bir tanesinin bile ismi hatırlanmıyor. oysa, o hakimler, kendi dönemlerinin popülerleri, zenginleri ve dahi büyük ozanlarıydı. fakat zaman onları çürüttü. bugün ne lycon kaldı, ne anytus, ne de melitus. onların, hem kendileri hem isimleri hepten yok oldu ama sanık sandalyesine oturttukları sokrat, aradan geçen ikibinbeşyüz yıla rağmen bir defa bile susmadı. hala ısrarla ve inatla savunmasına devam ediyor. işte sokrates in savunması denince akla gelen ilk felsefi açılım budur.
