Bazen önüme upuzun bir cadde çıkıyor. Öyle uzun ki insan bunun sonu gelmez sanıyor. O zaman acele etmeye başlıyorsun. Gittikçe daha çok acele ediyor insan. Önüne baktıktan sonra yolun hiç kısalmamış olduğunu fark ediyorsun daha hızlı ve daha gayretli çalışıyorsun. Ve cadde hala upuzun bir şekilde seni bekliyor. İnsan caddenin tamamına bakıp bakıp karara bakmamalı her zaman adım adım ilerlemeli. Sürekli bir sonraki adımı düşünmeli, işte hayat böyle zevkli olur
Sayfa 43 - çöpçü beppoKitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.