(2- devamı)
Evet O Sultanlar Sultanı’nın, ümmet-i Muhammed’in helâk olmaması mevzuunda pek çok yalvarış ve yakarışları olmuştu. Bunu Sahâbe-i Kirâm’a şöyle anlatıyor:
“Ben, Rabbimden, benim ümmetimi helâk etmemesini istedim. Rabbim benim bu duamı kabul buyurdu. Dedi ki: “—Onların helaki kendi aralarında olacaktır. Günâh işledikleri zaman ben onları birbirine düşürecek ve vurduracağım.” Ben bunun da kalkmasını diledim; ama Rabbim, bunu kaldırmadı.” Evet, irâdeleri ile halledecekleri bu mesele kaldırılmamıştı... Başka kavimler günâh işledikçe semavî ve arzî âfetler onları kırıp geçirecek; ama Ümmet-i Muhammed cürüm işledikçe birbirine düşecek, ittihâd ve ittifâkları bozulacak, ihtilâflarla hırpalanacaklar. İşte, Resûl-i Ekrem (S.A.V.) bunun kalkmasını Rabbinden çok diledi; ancak, Cenab-ı Hak —hikmetini kendi bilir— bunu kaldırmadı.
İşin doğrusunu Allah bilir.