Duman adamlar, sadece insanların zamanlarını çalarak yaşamlarını sürdürebiliyorlar. Bunun için de insanları, zamanlarını onlara vermeleri durumunda zaman tasarrufu şirketlerinin onlara sonrasında daha fazla zaman vereceğini söyleyerek kandırıyorlar. Zaman tasarrufu yapmak zorunda olan insanlar, geçmişte karşılık beklemeden sadece kendilerini mutlu eden şeyleri yapmayı bırakıp sadece kendilerine yararı dokunacak şeyleri adeta bir robot gibi hiç sevmeden yapmaya başlıyorlar. Horo Usta ise insanlara doğduğu andan itibaren zamanlarını dağıtıyor. Her insanın doğduğunda yüreğinde saklı olan bir çiçeği var, bu çiçek kişinin zamanı dolduğunda solup ölüyor. En önemlisi ise her insanın çiçeği birbirinden farklı ve apayrı güzellikte özelliklere sahip. Hiçbiri birbirinin aynısı değil. Duman adamlar tarafından tek tipleştirilmeden önce herkesin farklı ilgi ve yeteneklere sahip olması gibi. Duman adamlar kimsenin kendi içinde bulunan bu çiçeğin farkında olmasını istemiyor. Çünkü yaşamak için insanların zaman çiçeklerine ihtiyaçları var. Kitap hikaye şeklinde ilerlese de günümüz modern dünyasına eleştirilerde bulunuyor. Zamanımızı kaybetmemek adına birçok şey yapıyoruz. Peki zamanımızı kaybetmememiz sonucunda ne kazanıyoruz? Mutsuz olduğumuz ve sadece görev olarak gördüğümüz bir iş mi, yalnızlıktan dolayı kiminle harcayacağımızı bilmediğimiz para mı, kaybedilen hayal gücü mü? Bu durumda asıl kaybedilen zaman, zaman kazanmak uğruna yapılan eylemlerin kendisinde oluyor. Modern dünyanın dayattıkları sonucunda insanlar hiç durmadan ve sorgulamadan kendilerine dayatılan işleri yapıyorlar. En kısa sürede en çok iş yapan ödüllendiriliyor. Fakat bu ödül kazananları gerçekten mutlu edemiyor. Yedikleri yemeğin tadını almadan yiyorlar, birbirlerini gerçekten dinlemiyorlar, çevrelerinde gördükleri güzelliklerin farkına varamıyorlar. Çünkü kazandıkları uğruna benliklerini, içlerinde saklı olan ve sadece kendilerine özgü çiçeği kaybediyorlar. Heba olan yeteneklerini, kaybettikleri arkadaşlarını, mutlu olma yetilerini; yaptıkları sonucunda aldıkları hiçbir ödül yerine koyamıyor. '' Zaman tasarruf edeyim derken aslında başka şeylerden tasarruf ettiğinin kimse farkında değildi.'' Momo, ise duman adamların insanlardan çaldığı zamanı geri insanlara verip onların gerçekten insan olabilmelerini, birbirlerini sevebilmelerini, karşılık beklemeden de bir eylemde bulunabilmelerini sağlıyor. Momo, tek tipleştirme eğilimi olan toplumumuzda içimizde saklı olan kendimiz olma ışığıdır.

MomoMichael Ende · Kaynak Yayınları · 199665,9bin okunma

·

13 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Elif