Kitab İsmayıl Şıxlıdan oxuduğum ilk əsər idi. Dili axıcı idi. Yazım tərzi olduqca sadə və başa düşülən,obrazlar və təsvir etmə detaylı idi. Ortalarda kitabın siyasətə çevrilməyi məni yordu. Başda qohumluq əlaqələri məni çaş-baş saldı. Kim kimin nəyidi çox qarışıq gəldi mənə. Oxuduqca anladım. Qaynana obrazı dövrün sərt gerçəyini insanın üzünə
Kitabın sonlarına kimi indi Mürsəldən danışar deyib səhifələri çevirirdim. Mənə də çox yarımçıq gəldi, yarımçıq qalması heç xoş olmadı. Ümumi olaraq fikirlərinlə razıyam, düşündüklərimi qələmə almısan :)
