Ahh Paullina sen o güzelim karakterleri sırf kitabı uzatmak adına neye dönüştürdün? Bronz Atlı benim bugüne kadar en sevdiğim kitapken gözbebeğimken sen serinin son kitabında nasıl bu seriye böyle zarar verdin ? Sanki bambaşka bir evrende bambaşka bir Alexander bambaşka bir Tatyana okumuş hissine kapıldım. Son kitap bildiğin Harley Quinn kitaplarına beyaz seri romanlarına dönmüş. Nerde o açlık savaş içindeki o büyüleyici aşk? Nerde Tatyanayı buz üzerinde sırtında taşıyan, son ekmeğini Tatyana'ya veren, Tatyana için kendi özgürlüğünü veren Alexander? Nerde o çocuksu tatlı komik Tatyana? Son kitap bana Dimitriyi bile özletti. Amerikaya geçince seri büyüsünü kaybetti ve o kadar sıradan o kadar boş bir kitaptı ki? Ayrıca şart mıydı 30lu 40lı 50li hatta 70li yaşlarını yazman? Ben onları hep genç hep o savaşta birbiri için fedakarlıkta bulunan o büyülü o tanıdık gibi gelen karakterler olarak hatırlamak istiyordum. Tatyana masumiyetini yitirdi fettan bir kadına dönüştü. Son kitap Tatyanın iç çamaşırlarının pahalı kıyafetlerinin betimlemeleriyle doluydu. Bronz Atlıda Tatyaya vurdu diye Tatyanın babasına saldıran Daşadan ayrılan Alexander Tatyayı son kitapta sex sırasında hep hırpaladı en sonunda da kavga ettiklerinde dövdü. Keşke hiç okumasaydım bu son kitabı. Böylece Tatya ve Alexander kirlenmezdi. Onları ilk kitaptaki gibi hatırlardım. Son kitap bana ilk kitaptaki aşkı zorlukları fedakarlıkları bile unutturdu. Son 200 sayfayı okumaya yüreğim el vermedi ve bıraktım. Okumadım. İlk defa bir kitabı tamamlamadan rafa kaldırdım.
