Bununla birlikte bombardımanların yerde yarattığı manzara en katı şekilde pilotlardan gizlenir. Bu insanların makinelerden, sensörlerden, ekranlardan, iki boyutlu haritalardan ve savunma amaçlı karşı tedbirlerden -ayrıca İkinci Dünya Savaşı için, uçaksavarların ve düşman avcı uçaklarının yarattığı dehşet verici toplu ölüm riskinden- oluşan dünyası, genellikle eylemlerinin yerdeki insan bedenlerine aslında ne yaptığına dair detaylardan tamamen arındırılır. Bu mesafe -ve örtmece sözcüklerden, bombalanan insanların insan olarak görülmemesi amaçlı propagandadan ve soyut örgütsel ve teknolojik rutinleşmeden müteşekkil kompleks aygıt- yoğun nüfuslu kentlere karşı düzenlenip kaçınılmaz olarak çok sayıda sivil erkeği, kadını ve çocuğu yaralayacak, sakatlayacak ve öldürecek hava bombardımanlarını haklı gösterme ve meşrulaştırma noktasında siyasetçilerin ve komutanların işini kolaylaştırır.