Meymene Mesmene
(Hsretseda)
Kadının kalemden ve kelamdan uzak olduğu günlerdi. Hiçbir şey yazmıyor ve kimseyle konuşmak istemiyordu. Yaşamdaki günleri, bir bir eksilirken sanki sözleri de hayatı gibi eksiliyordu. Ruh, sayfalara sığmıyor bu yüzden de kalem ele kelam da dile gelmiyordu. Ruhunun telleri, günleri eksilirken kırıldıça kırılıyor kırıldıkça kırılıyordu. Bekliyordu... Fakat böyle bir beklemeyi hiçbir zaman düşünmemiş ve düşlememişti.
Odasına ilişti gözü... Gün ağarmış. Fakat perdelerin kapalı olmasından kaynaklı odada, hafif bir loşluk vardı. Bir an masasına ilişti gözü. Yapması gerekenleri yani o kelimeyi - cemreyi - hatırladı.Gözlerinin bulutlandığını hissetti. Oysa ki kelimeyi ilk duyduğunda ne kadar da heycanlanmıştı. O heycandan şimdi ise eser yoktu.Cemre kelimesi artık onun için büyük bir boşluk, gönlü açıtan derin bir yaraydı.
Zorla da olsa yatağından doğruldu ve masasına ilerledi. Artık masasına oturmuş, kelimeye dalmıştı. Sayfalara dokundu. Emek verip hazırladığı, hazırlarken de nasıl heycanlandığını hatırladı. Ve şimdi o anlara ne kadar uzak olduğunu... Kelimeyi araştırırken aldığı küçük notlar, el salladı masasından. Notları toplayıp bir araya getirdi ve okumaya başladı. Okurken de yüreğini yakan acıyla iki zaman dilimi arasındaki farkı hissetti. Aynı hareketler fakat farklı hissedişler duydu.
İlk önce Ferit DEVELİOĞLU'nun "Osmanlı-Türkçe" lügatından aldığı notlar ilişti gözüne. Cemre جمره: (a.i.c:cemarat) 1.Ateş halinde kömür. 2. Şubat ayında azar azar artan sıcaklık.Cemre- i ula <fi-l-heva>:Birinci cemre, hava(da)ya.Cemre-i saniye <fi-l-ma'>:İkinci cemre ,su(da)ya.Cemre-i salis<fi-t-türab>:Üçüncü cemre,toprak(da)a.3.Hac töreninde bir defa taş atılması.4.Hek.(hekimlik) iltihaplı bir çıkan kara kabarcık.5.Ufak çakıl taşı.Cemreviyye جمروىه (a.i) :Divan şairleri tarafından bayramlar gibi cemre vesilesiyle zamanlarındaki büyük adamlar için yazılan şiirler.
Bir an hastalığını unuttu ve notları hazırladığı zamanlardaki heyecanıyla diğer nota geçti.Bu sefer Türk DİL Kurumu sözlüğünden not karşıladı onu.Cemre:a.(ad) Ar.(Arapça) Şubat ayında birer hafta arayla havada,suda ve toprakta-duraksadı,pencereye doğru ilerleyip perdeyi araladı ve uzun uzun dışarıyı seyre daldı."Havada,suda,toprakta."diye mırıldandı.Sonra elindeki kağıdın çıkardığı sesle irkilip kendine geldi, okumaya devam etti.-oluştuğu sanılan sıcaklık yükselişi.Cemre düşmek, sıcaklık yükselmek:Bugün cemre suya düştü.
Sözünü bitirir bitirmez eskisi gibi ayakta duramaycağını hatırlattı zaman ve camın önünde sendeledi.Korkuyla masanın sandalyesine tutundu. Sandalyeyi kavradığı sırada elinde ki bir not yere düştü. Düşen notun üstünde ki birşey dikkatini çekti. Notu yerden aldı; notu eline aldığında gördüğü şey ona, bir nebze de olsa tebessüm ettirdi .O an gözünün önüne geldi. Notu hazırlarken bir yandan da neleri hatırladığını düşündü.Geçmişlere, günümüzden çok uzakalara gitmişti.Ünüversite yıllarında tez için uğraştığı Osmanlı Türkçesiyle yazılmış kitap, şimdi Latin Alfabesiyle önünde duruyordu. O, heycanlı ve sitresli günleri hatırlayıp bir gülümseme kondurmuştu nota. Aynı gülümsemeyi tekrar iliştirdi notun bir köşesine ve okumaya başladı. Bu sefer sessiz değildi okuyuş tebessümlü bir o kadar da mutlu bir sesti dışa yansıyan.Cemre جمره ar.(Arapça) 1.Ateş koru. 2.Şubatta havaya,suya,toprağa- yine durakladı ve yine daldı derinlere.Tebessüm yerini hüzünlü mırıltılara bıraktı."Havaya,suya,toprağa"dedi.Sustu,susmasıyla birlikte sol gözündeki birikintinin düşerek elini ıslattığını hissetti daha sonra gözündeki birikinti diğerine eşlik etti.Yutkundu ve okumaya devam etti.Hiçbir zaman bir işi yarım bırakmayı sevmemişti.- arız olan hareketlerden herbiri:Cemre-i ula.Cemre-i saniye.Cemre-i salise. 3. Ufak çakıl taşı.Cemre-i cemerat (bütün cemreler).
Bir an durdu. Odanın müthiş sessizliğinin içinde sadece saatin tiktakları duyuluyordu. " Cemre " dedi. Ateş koru... İstemsiz olarak eli yüreğine gitti. O an... O, ateş korunun yüreğinde olduğunun farkına vardı."Havada,suda,toprakta...Havada,suda,toprakta...Havada,suda,toprakta..."diye üç kere tekrarladı. Dışarıdan biri görse deli diye bilirdi fakat o , şuan bunları umursamıyordu. Tam bu sırada sela sesleri duyuldu dışardan. Durdu, ses derinden o kadar geliyordu ki bir an anlayamadı ,sadece sustu. Sonra kendince ani bir hareketle saati susturup cama doğru koştu. Pencereyi açtığında ise sadece şunu duyabildi:"Mahallemizin sakinlerinden...Hakkın rahmetine kavuşmuştur." Durdu ve yine aynı şekilde sendeledi.Bu sefer tutunamadan yere düştü ama acıyı hissetmiyordu. Ağzından ise iki kelime döküldü:"Cemre-i ula (havada)"istemsiz bir şekilde kulaklarını tıkadı.-Sela verildi,havada-Sırtını yatağa yaslayıp camdan dışarıya bakarken derin düşüncelere daldı.
Hastalığını doktorun ağzından duydu ilk gün gelmişti. Herhangi bir hastalığının olmadığını düşündüğü için tek başına geldiği,doktorun"Yanınızda kimse yok mu ?"sorusuyla girdiği ve daha sonra kendini hastane kapısında bulduğu o anı, geldi gözünün önüne.Şimdi ne yapacaktı çocukları, eşi,annesi,babası.Nasıl anlatıcaktı onlara ? "Ben ölüyorum" diyebilecek miydi ? tam bu esnada bir hasta yakınının haykırışını hissetti.Sesin geldiği yöne baktı ve cenaze arabası ile karşılaştı.Bir anne ağlıyordu,yanındaki akrabalarıysa onu teselli etmeye çalışıyordu.O an, bir ses duydu."Gasilhaneye gidiyoruz,ordan helallik almaya eve en son olarak da mezarlığa geçeceğiz."Yine irkildi.Gasilhane (su),mezarlık(toprak)...Hava (sela),gasilhane(su),mezarlık(toparak)...Annenin yürek yakan sesi yeniden işitildi."Cemre (ateş koru),sela(hava),gasilhane(su),mezarlık(toprak)."diye tekrarladı,sırtını yasladığı yatağın köşesinde.Niye cemre ilk önce toprağa düşmemişti,niye sıralama bu şekildeydi ?Niye bahar mevsimini hatırlatan cemre ona şimdi ölümü hatırlatmıştı ? Yoksa ölüm olarak gördüğümüz bitiş,yeni ve ebedi bir başlangıç mıydı ? Gözlerinde ki bulutlanma ve ellerinde ki ıslanma artarken ağzından yalnızca şu kelimeler dökülüyordu."Cemre (ateş koru ), sela (hava),gasilhane ( su ), mezarlık (toprak)... Sela, gasilhane,mezarlık...Su,toprak...Mezarlık,cemre...
··
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.