Okumadığım zamanlarda kelimelerin anlamlarını kaybettiğini fark ettim..Sanki kelimeler cümlelerimden bir bir eksiliyor ve cümlelerle beni başbaşa bırakıyorlardı...Sığ bir deniz kıyısı gibi...Deniz - kum ,cümlelerim ve ben... Oysa anlatamadıktan sonra denizin ,kumun ve manzaranın ne önemi vardı...
(Hsretseda)
Bazen yalnız kalmalı ınsan ..
Yüreğini vermeli denize..
Umutlarını, fısıldamalı leylaklara ..
Seni seviyorumdan başka..
Bahara,
merhaba demeli mesela..
Ya da ümitlerini yeşertircesine
Yazın çeyizini sermeli yüreklere..
Buhran olmamalı insan
ellere ..
Güneş olmalı,
Apaydınlık parlak bir yürekle..
Yahut kapının ardında beklememeli birinin gelmeyeceğini bile bile...
@hsretseda