Meyro evinin önündeki yolun tozları içine oturmuş dövünüyor, tırnakları ile yüzünü yırtıyor, yanakları, alnı, çenesi, boynu kan içinde. Bir de dört yanındaki toprağı alıp alıp tepesinden aşağı döküyor. Saçı başı toza bulaşmış kan, toz toprak içinde. Uzun bir ağıt tutturmuş. Kürtçe söylüyor, nini söyler gibi. Ağıdını söylerken yurdunu, Van gölünü, Süphan dağını düşünüyor.
Sayfa 115 - YKB
·
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.