Juan Carlos Onetti'nin Tersane kitabı bir okuma grubu vesilesiyle Uruguay edebiyatından okuduğum ilk roman oldu. Yazarın edebi dilini, kitaptaki betimlemeleri hayli beğendim; ki tam bir zihin bulanıklığını anlatan kitap da başka bir yöntemle bu kadar başarılı anlatilamazdi. 1980 yılında aldığı Cervantes Ödülü 'nü de buna bağlıyorum. Çünkü kitabın konusu hayli boğucu. Larsen isimli ana karakter Jeremias Petrus AŞ ' ye ait tersaneye genel müdür olmak üzere 5 yıl önce kovulduğu Santa Maria' ya geri döner. Iyi bir maaş ve patronun kızıyla evlenmek umudundadir. Patron ' a işlerin düzelecegine inanan bu bağlamda kullanabileceği insanlar gereklidir , Larsen ve idari müdür Galvez ile tersanenin arkasında yasayan karısı ile teknik müdür Kunz' un ise bu inanca ihtiyaçları vardır . Mış gibi yaparak sürdürdükleri yaşamları ve zihin bulanıklıklarını okuduk romanda. Okurken o metruk tersane ve kahramanların deliliğe varan davranışları yazarın başarılı dili ile gözünüzün önünde canlanıyor sanki.