Ah İncir Kuşları, ah Bosna. O kadar ayrı ki yerin bende balayı tatili için orayı seçecek kadar.. Keşke 92-95 yıllarında dünyanın gözü önünde Boşnakların yaşadıklarına Avrupa Ülkelerinin neden kör kaldığını, BM’nin nasıl üç maymunu oynadığını, BM’nin içinde müslüman devletleri de barındıran bir hıristiyan topluluğu olduğunu, Türklere olan nefretleri ile nasıl bir kasaba dönüştüklerini, Avrupa Devletlerinin bu soykırımda kör değil taraf olduklarını, BM’nin Kanadalı Komutanı’nın Sırpların alıkoyduğu bir Boşnak kadınına nasıl tecavüz edebildiğini, Srebrenitsa da Hollandalı Barış(!) gücü komutanı tarafından Boşnakların silahlarına nasıl el konduğunu ve sonra aynı komutanın kendisine sığınan Boşnakları bir paket sigaraya Sırp’lara nasıl teslim ettiğini, Beş günde 8500 den fazla Boşnak’ın hunharca katledildiğini ve yardım feryatlarının telsizlerden nasıl tüm dünyaya dinletildiğini, Onbinlerce kadının nasıl tecavüze, işkenceye uğradığını, Bir gün önce beraber aynı sofraya oturdukları komşularının(!) bir gün sonra nasıl düşman olduklarını, Aliya İzzetbegoviç’in ‘bize yiyecek göndermeyin silah gönderin ölüler yemek yiyemez’ sözlerini okullarda ders olarak anlatacak yetkim olsa.. Sokaklardaki kurşun izlerini resimlerle kapatmaya çalıştıklarını, ‘sen benim şahidimsin’ yazılarını, sokak kaldırımlarına döktükleri kırmızı boyalarla ölen yakınlarını andıklarını, ölüm tarihlerinin aynı olduğu toplu mezarları, hala yakınlarının ölüsünü bekleyen insanları size nasıl anlatsam... ‘Bunu hiç unutma evlat. Batı hiçbir zaman uygar olmamıştır ve bugünkü refahı, devam edegelen sömürgeciliği; döktüğü kan akıttığı gözyaşı ve çektirdiği acılar üzerine kuruludur.’ Aliya İzzetbegoviç

İncir KuşlarıSinan Akyüz · Alfa Yayınları · 202126,3bin okunma

·

3 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kübra Çiftci