Sanki gönlüme perde çekilmişti. Sonsuz hayat sahnesi önümde ebediyen açık duran mezara dönüşüyordu. Her şey gelip geçince, şimşek hızıyla kaybolup gidince, varlığına bu kadar az zaman boyunca sahip bir beden sele kapılıp suya gömülerek kayalarda paramparça olunca, sen buna artık varlık diyebilir misin? Kendini, etrafindakileri kemirip yemediğin bir an bile yoktur; elinde olmadan her an önüne geleni yıkarsın, en zararsız gezintin bile binlerce zavallı böceğin hayatına mal olur. Binbir zahmetle meydana gelen karınca yuvalarını darmadağın etmek, küçük dünyayı mezara çevirmek için bir adım atman kâfidir. Bana dokunan, dünyanın bazı büyük sıkıntıları, köylerinizi silip süpüren su baskınları, şehirlerinizi yutan depremler değil; doğanın tümünde saklı duran, çevresindekileri, kendini yıkacak hiçbir şey meydana getirmeyen kemirici bir güç kalbimi perişan ediyor. Ben böyle şeylerden korkmuş halde, sendeleyerek dolaşıyorum. Yer ve gök, onların yaratıcı güçleri etrafımı sarmış: her şeyi yutan, sonsuzca yutan yırtıcı canavardan başka bir şey görmüyorum.
Sayfa 58Kitabı okudu
·
3 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.