Merhaba bugün en sevdiğim şairle geldim sizlere. Herkes Mihriban'ı bilir ama yazanının Abdürrahim Karakoç olduğunu bilmez. Hatta şairden de saymazlar çokları. Ama şahsen ben de onları şiirden anlayan saymam. Çünkü benim nezdimde türkülerde Neşet Ertaş neyse, şiirlerde de Abdurrahim Karakoç odur. Pek çok insanın kalbine dokunan, hislerine tercüman olan ve bu kadar içten yazmış bir insanı; ben sırf halk şairi diye, sırf günümüz popüler yazarları gibi anlamsız ve birbirinden bağımsız satırları bir araya getirmiyor diye, şiirin sonunda "ya ben ne okudum" demiyorum diye görmezden gelemem. Tabii biraz milliyetçiliği de onu öteletmiştir. Çünkü vatanına methiye düzmeyip başkalarına özenen, tarihim şanlı demeyip her türlü soykırım fikrini, yalan düşünceyi kabul edenlerin genelde edebiyat ve sanat dünyasında popülaritesi daha yüksektir. Benim herkesin sevdiğini sevmek pek adetim değildir, o yüzden pek severim kendisini. Ve bence tertemiz ve hakkıyla, edebiyle bir ömür sürmüş her insan da takdir edilmeye layıktır. Şimdi Karakoç ailesinin dilinden Mihriban mevzu hakkında bir bilgiye yer vermek istiyorum: "Amcamın aşkı ölümsüz ve tertemiz bir aşktır. Amcam gerçekten kimseyi incitmeyen bir insandı. Bir röportajında, Mihriban'ı kast ederek, 'O bana mektup yazardı, ben onun bulunduğu bölgedeki gazetelere şiirimi gönderirdim. O beni şiirlerimle takip ederdi' diyor." Sevdiğinin adı dile düşmesin diye; karşı mektup yollamak yerine, gazetede şiir yayınlayan adamın yüreğinin güzelliğini görmeyen körlere şaşarım. Böyle güzel seven bir şairin kaleminden dökülen Mihriban şiirini okuyun ve "Lambada titreyen alev üşüyor" satırını bir oturup düşünün. Ne demek istediğimi anlayacaksınız.

Dosta DoğruAbdurrahim Karakoç · Kadim Yayınları · 20181,047 okunma

·

92 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Feyza Uçak