İki politikacı, kamu hizmetinin karşılığı ile ilgili fikir alışverişinde bulunuyordu.
" En çok arzuladığım ödül, " dedi ilk politikacı, " Vatandaşlarımın memnuniyeti."
" Hiç kuşkusuz, çok memnun ederdi bu," dedi ikinci politikacı, " ancak ne yazık ki birinin bunu edinmesi için siyaseti bırakması lazım."
Bir anlığına, tarif edilemez bir hisle birbirine bakıp dalıp gittiler; ardından ilk politikacı mırıldandı; " Tanrının isteği ne ise o olsun! Karşılıktan yana umudumuz olmadığı için, elimizdekilerle mutlu olmaya bakalım."
Ve sağ ellerini devlet hazinesinin üzerinden kaldırıp, mutlu olmaya ant içtiler.