Penceremin önünde hayali ve tarihi bir gezinti yaparken Fatih meydanına çıktığımı ve zihnen orada bulunduğum sırada bir misafir geldiği için hayali dolaşmayı bıraktığımı evvelki nüshada hikâye etmiştim. Muhterem misafirim, hal, hatır istifsarından sonra ne ile meşgul olduğumu sordu.
“Pencere önünde seyahate çıktım.” dedim.
Hayretle yüzüme baktı ve:
“Nasıl?” diye sordu.
Sabahtan beri beni oyalayan zihni gezintiyi anlattım, bir iki kâğıt üstünde o gezintinin izleri demek olan çizintileri de gösterdim. Hoşlandığını gülümseyişinden ve başını sallayışından anlıyordum. Bir aralık:
“Canım birader; şu seyahati yarıda bırakma. Hem neşeli, hem faydalı oluyor! Bugün görülecek bir işim olmasaydı ben de sana yoldaşlık ederdim?” diye teşvik edici sözler söyledi. Latife olsun diye:
“Seninle yoldaşlık edemeyiz!” dedim. Sebebini sordu.
“Sen bir şeyin sathi tarifiyle iktifa etmezsin. Âdeta ıcığını cıcığını öğrenmek istersin. Onun için arkadaşlığa kalkışırsak yol alamayız. Bense uzunca bir lâmelif çevirmek (2) istiyorum.” dedim. Gülüştük.
“Evet, ben tetkikimi tamik(3) etmeliyim. İyice gösterebilmek için iyi görmek lâzım olduğunu sen de inkâr edemezsin ya. Fakat nedense bu sefer sığlarda gezinmeyi iltizami(4) etmişsin, öyle olmakla beraber o sığ yerler bazı boyları geçecek kadar derin. Sen yoluna devam et, bana da izin ver” diyerek gitti.
Sevgili arkadaşımın düşüncesi doğru idi. İyice gösterebilmek için iyi görmek, iyi görmek için de iyice durmak ve haylice sormak gerekti. Şimdi ise bunları yapmaya vakit bulunamıyor, bulunsa bile uğraşmaya tahammül edilemiyor...
-----
2-Bir yerden pek uzaklaşmadan etrafi dolaşıp geri gelmek
3-Derinleştirme;bir meseleyi iyice, esasını anlayacak şekilde inceleme.
4-Bir şeyi tercih etme,gerekli bulma,lüzumlu sayma
·
26 görüntüleme
Ben de, pencere önünde gökyüzüne dalıp tefekkür ediyorum.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.