Bir roman daha bitirmenin haklı gururuyla , daha uzerimdeki etkisini kaybetmeden yine ve hemen inceleme notlarimi eklemeye geldim. Bu haklı gururu bu defa iki katına çıkartıyorum, çünkü 1080 sayfalık bir roman okumak diğerlerine nazaran biraz daha emek istiyor. Zira bu romana ayırdığınız zamanla baska herhangi 2 yada 3 romani bitirebilirdiniz. Ama benim emek diye asıl nitelendirdigim okuduğum sayfalardan ziyade, böyle kalın bir kitabı tutarken insana yaşattığı zorluk, hele ki uzanarak okumayi seviyorsanız, 100 sayfadan sonra kollarinizin romanın ağırlığı ile iyice yorulmuş olması gerçekten zorlayıcı. Her S.K. romanını okuduktan sonra hep ayni şeyi düşünmüşümdür, ah! Stephen amca, gerçekten king soyismi sana cook yakışıyor. Hadi geçelim içeriğe... Daha ilk sayfadan roman sizi hemencecik içine alıyor, o karakterden o karaktere ziplaya ziplaya geçmenize rağmen yolunuzu kaybetmiyor, her bir karakterin başına gelen olayları huşu ile okuyor, üstelik karakterleri birbirine karıştırmadan ilerleyebiliyorsunuz. King, bu romanda da merakinizi hat safhada tutmayı başarıyor. Tabi karakterlerin sadece olay örgüsünü değil, karakterlerini oluşturan geçmiş yaşantılarını fazla detayli olarak okumak belki sizi sıkabilir, ama beni sıkmadı. King daha romanin önsözünde , hikayeleri detaylarla süslediğini ve bunun sizi sıkabileceğini düşünüyorsanız daha en baştan romanı satın aldığınız yere okumadan iade edebileceğiniz konusunda uyarıyor. Ben ise King'in detayları ustaca konuya bağlama özelliğini bildiğim için her bir detayı merakla okuyup, karakterleri sanki yakin bir arkadaşım gibi tanıyıp onlarla özdeşleştim ve bilin ne oldu; her birinin neyi ne için yaptığını çok iyi anlayarak, en yanlış kararlarda bile onlara hak verdim. Bu yuzden tavsiyem bu detaylar sizi de korkutmasın. Diğer bir tavsiyem ise henüz hiç King romanı okumadıysanız, bu romanı usulca kitapliğiniza daha sonra okunmak üzere yerine bırakmanız. Yazarın tarzını bilmeden 1080 sayfalık bir maceraya atılmayın, sizi yorabilir ve sıkabilir. Diğer bilenen romanlari ile kıyaslama yapacak olursam, bir 'o' , 'medyum' , 'göz' vs. kadar sürükleyici değil, tabi bunun sebebi detayları okurkan , varolan aksiyonun yavaş ilerlemesi olabilir. Aksi taktirde konu ziyadesiyle aksiyon ve heyecan barındırıyor. Ama bu roman, sizi oyle bir içine aliyor ki, hiç bir eksiklik hissetmiyor hatta, "bosversene aksiyonu, uff bizim adamlara ne olacak acaba" diyerek sayfaları cevirdikce çeviriyorsunuz. 《《《Devamı ☆spoiler☆ içerecek》》》 Romanı bitirdikten sonra kötücül duygularla baş başa kalıyorsunuz, o okurken beni olmasa da belki sizi bunaltmış olan detaylar yüzünden kanka olduğunuz karakterlerin bir kısmının hazin sonunu kabul edemeyecek, ama boyle bitmemeliydi diyerek isyan edeceksiniz. Bir yandan olmasi gerektigi gibi bittigini düşüneceksiniz, yani; romanin sonu size ne mutlu son sunuyor ne de mutsuz, tamamiyle siyah ile beyazın arasında bırakıyor. En kötüsü de insanların derslerinden hata alamaması ki bu zaten bizim tarihimizin hep tekerrür eden kısmı, sosyolog gren in kastettigi gibi, insanlar yıkımı her seferinde kendi elleriyle getiriyorlar.

MahşerStephen King · Altın Kitaplar · 20173,419 okunma

·

23 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.