Bu korku her zaman kaybettirecektir. Atalarımız işi çoktan çözmüşler aslında: ‘Korkan göze çöp düşer!’ demiş
adam, muhteşem. Kaybetme korkusu insana tavizler verdidir ve verilen tavizlerin mutlaka bir sonu vardır... Sürekli almaya alışan taraf, bir gün istediğini alamazsa,
• Gerçek yüzün ortaya çıktı işte!
• Seni yanlış tanımışım, yazıklar olsun!
Şeklinde yaklaşımlar sergiler... Yani onu elde etmek için dediği her şeye ‘evet’ demek ve elde ettikten sonra istediği herhangi bir şeye ‘hayır’ demek! ‘Evet’e alışan bir kadını ya da erkeği
yıkacaktır. 300.000 tane ‘Evet’i bir tane ‘Hayır’ yerle bir edebilir. O halde hep kendin ol! Bugün kaybetme
korkusuyla verdiğin tavizler hiçbir işe yaramayacak!
Bu tavizler zaman kaybından başka hiçbir şey değildir. Bugün kaybedecektin ya hani, sadece biraz daha
geç kaybedeceksin, hepsi bu! Ama eninde sonunda
mutlaka kaybedeceksin. Demek ki değişen bir şey
yok! Hatta bugün kaybetmek daha iyidir. En azından
yatırım maliyeti daha düşük. Zorlama, hiç kasma.
‘Hayır’ demen gerektiğinde ‘Hayır’ de de sonra hezimete uğrama.