Gönderi
Modern zamanın en büyük sorunu kontrolsüz hız. O kadar hızlı yaşıyoruz ki daha doğrusu yaşadığımızı sanıyoruz. Durup bir an soluklanmaya ihtiyacımızın olduğu, kendimizle veyahut gönüle iyi gelen biriyle yarenlik etmeye, güvenmeye, anne- baba olmaya, evlat olmaya "yavaşlamaya" ihtiyacımız var. Tüm hayatımızı sığdırdığımız ekranlar bizi kendimizden alıkoyuyor. "O kadar hızlı gidiyoruz ki ruhlarımız arkada kalıyor." Bıraktığımız şey bizim hayatımız bir kere geçeceğimiz hayatımız. Yaşıyoruz düşünmeden, koşarak.
İleri yaşlardan geçmişimize baktığımızda kocaman bir boşluk görüyoruz, yapmak uğruna olmayı feda ettiğimiz, sevdiklerimizi yeterince sevmediğimiz, içimizde ifade edilmeyi bekleyen sözcükleri dillendiremediğimiz, sadece bize ait olan bir hikayeyi söze dökemediğimiz için, varoluşsal bir suçluluk hissine mağlup oluyoruz.
Modern zaman maddeden yana zengin zamandan yana yoksul.
Soluklanmamız lazım yazarın dediği gibi "bu hayattan bir defa geçeceksin. Mucizeyi kaçırma. Dur ve seyret."
Kitap su gibi aktı. Nasıl başladım nasıl bitirdim anlayamadım. Yazar şu an ki toplumumuza ve bize ayna tutuyor. Okurla adeta dertleşiyor. Ne demem gerekiyor okumanız için bilmiyorum ama muhakkak okumanızı isterim hatta okuyun ve okutturun.
Kalpten kalbe bir yol var işte o yol bizi mutlu ediyor. O yolu diri tutmalıyız. Yavaşlamalıyız. Bize verilen nimetlerin tadını çıkarmalıyız. Mutluluğuda kederide.
·
12 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.