İnsanı ağacın gözünden anlatan bir kitap bu.
Okurken insanı kendinden utandıran ve kendisiyle yüzleşmesine sebep olan ağır eleştiriler var.
Dünyanın ve doğanın efendisi olduğunu zanneden insanı bir Gürgen Dalının ağzından dinliyoruz.
Meğer ne kadar vurdumduymaz ve bencilmişiz biz böyle!
Hiç doğa dile gelse; şu çiçekler bir konuşsa,
Kuşlar bir
