SONSÖZ FACİASI.. Artemisia çok etkileyici bir kitap. Konu evrensel, her kadının bir nebze kendini görebileceği türden bir kitap. Bir kadının yeteneğinin erkle mücadelesi, o erk dünyasında tutunmaya çalışması kitabın ana hattı. Fakat; bu hikayenin etkileyiciliğinin yanı sıra ilk 60 sayfa yazarın tekniği ile harmanlandığı için zor ilerliyor, yoğun geliyor. Romanı ilk 1944’te yazıyor. Savaşta yazdığı romanı kaybedince ikincisini yani Artemisia’yı yazıyor. Yazar bu metni oluştururken asıl biyografiye sadık kalmadan, üzerinde kendi kurgusunu yaratarak değişiklikler yapmış. O sebeple bir biyografi romanı diyemeyiz. Kitabı okurken baktığım tablolar ve o resimleri yorumlamak muazzam bir haz yarattı. Kitapla olan bağımı kuvvetlendirdi. Caravaggio’nun eserleri ile beraber yorumlamak da okuru sanat alanında geliştiriyor. Derinlemesine psikolojik çıkarımlarla, baba-kız ilişkisi üzerinden verilen tonla alt mesajla, Artemisia’nın Cenova’daki kadın karaktere içini dökmesiyle, kızı ile arasındaki ilişkisiyle, eşine davranış tarzıyla fakat davranışlarının karşılığını bekleme seviyesiyle, güçlü karakterinin altında yatan korkak yapısının okuyucuya işlemesiyle...(bunlar çok fazla çoğaltılabilir) bu metin aşırı iyi bir metin. Tek kötü tarafı çevirmenin sonsözü!! Tam bir facia. Bu kitaba o sonsöz gerçekten hiç ama hiç olmamış. Çok şey söylemek istiyorum sonsözle alakalı ama söylemeyeceğim ;)

ArtemisiaAnna Banti · Metis Yayıncılık · 201427 okunma

·

219 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Begüm Değer