Cemil Meriç’in üslubunu bir sınıfa dahil etmek, kategorilendirmek onun kavramlarla dans eden dünyasını tanımamaktır. Kavramlara yüklediği anlamlar, bir taraftan tarihten beslenirken bir taraftan ise sizleri alıp bugünün dünyasına ait olayların içine, dahil etmektedir. “Görmek, yaşamaktır” diyor. Gözlerini erken yaşta kaybetmesine rağmen, dünyayı görmeyi becerebilen, bilge çınar . Görmekten kasıt sadece bir organın işlevi değildir, aksine bir facia olan dünyadan anladıklarımız ve algıladıklarımızdır. Facia olan dünyadan nasıl kurtuluşun yolu nedir ? Bu yol, insana ve değerlerine neler katabilir ? Sorusu, Benim için kitabın 2 temel noktasıdır ve kitapta geçen “ hayatında iki facia var biri yabancı dil öğrenmemiş olması..” cümlesi ilk odak noktam oldu. Öğrendiklerimizin hayata bakış açısımızın ve algıladıklarımızın sadece bir dil ile mümkün olamayacağı, şimdilerde ise küresel bir köy haline gelen dünyanın bireyi için, kendisini anlamada ve aydınlatma bağlamında güzel bir noktaya değinmiştir. İkinci facia ise “ tarafsız olamama” sahi günümüzde bir gruba bir söyleme bir mensup olupta tarafsızlığını koruyabilen , insani değerlerden uzaklaşmamış olmayı başarabilen, iktidar hırsından uzak durmayı becerebilmiş kaç kişi vardır ? Dünya düşüncesinde, naif olmayı gerçekten başarabilmişler midir ? Gerçek bir aydın gibi yaşıyorlar mı ? Bu sorunun cevabı için ; Aydınlanmanın yolu İçin dünyaya açılan bir pencere, pencerenin açılan kolu dil veya diller, dillerin bakış açısı tarafsızlık, söylenebilir. Tarafsızlıktan kasıt: gözlerimizi , kulaklarımızı ve duygularımızı kapatarak yaşamak değil, insanî olan değerlerle birleştirmek, insan için var olan bu dünyayı bir faciadan kurtarmak, güzelleştirmektir.

Bir Facianın HikayesiCemil Meriç · Umran Yayınları · 1981278 okunma

·

12 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nûr