5.
Bugün pazar.
Bugün beni ilk defa güneşe çıkardılar.
Ve ben ömrümde ilk defa
gökyüzünün bu kadar benden uzak,
bu kadar mavi ,
bu kadar geniş olduğuna şaşarak
kımıldanmadan durdum.
Sonra saygıyla toprağa oturdum.
Dayadım sırtımı beyaz duvara.
Bu anda ne düşmek dalgalara,
bu anda ne kavga, ne hürriyet, ne karı m .
Toprak, güneş ve ben . . .
Bahtiyarım. ( * )
B u şiirler Nazım'ın kendi el yazısıyle ve kurşun kalemle
ve yeni Türkçe yazılmıştı.
--------------------------------------------------------------------------------------
( * ) Bu şiirin, Nazım'ın kendi ağzından Fransızcası da, yani en
son şekli, kelime kelime aynıdır.
Sayfa 124 - İstanbul Mabaası 1966 - Birinci Baskı