Silav û rêz...
Destane û mîtoloji yê kurdî de her wext dilsozî , evîn, bederfet hebû . Di navbera destanê kurdî de her wext evîndarî ne tiştek bê zehmet bû. Derd , êş elem hemû di nav evînê de bû. Wek gotina mirovek digot " derdek min heye ez bi hezar dermanan naguherînim" . Evîndarî ji bo me hem der hem derman e.
Navê pirtûkê de jî eşkere ye ku pirtûk behsa evîndarî ya Siyabend û Xecê dike. Siyabend Xecê dibîne êşa evîndarî yê dikeve navbera herdû ye . Mixabin ev evîndarî jî bê miraze.
dawiya pirtûkê;
Her sal biharê , ber serên merzelen wan du kulîlk hêşîn dibin û serên xwe ber bi hev ditewînin. Dema ku serên kulîlkan nêzîkî hev dibin , serê sibeke gakûvîyek tê, devê xwe davêje û kulîlkan hildiqetine.
Dibe wê pêşî de ev çîrok ê we guhdar kiribe hinekî çi yên de cuda ne.