Gönderi
Nietzsche, düşünceleri ve dili itibariyle hayran kaldığım bir filozof. Bu kitap her ne kadar az sayfa gibi gözükse de, sindirerek okumak gerektiği için okuması zaman alan bir kitap. Genel olarak toplumumuzla iç içe geçmiş ahlak anlayışından dem vuran Nietzsche, 'Ahlak nedir?' 'Kime göre belirlenir?' 'Neyin doğru neyin yanlış olduğuna ahlakın karar verme hakkı var mı?' Gibi konulara değiniyor. "Biz ahlak-sızlar..." diye kendinden bahseden Nietzsche, aslında ahlaka sahip olmamanın ne demek olduğunu ve neler kazandırdığını anlatıyor. Evrensel ahlak anlayışının imkansızlığından doğan durumdan dolayı insanların belirledikleri bilumum ahlak kurallarının doğruluğunu sorgulamaya itiyor. "Biz ahlak-sızlar..." söyleminde aslında burada ahlaksız biri olduğunu değil, ahlaka karşı biri olduğunu ifade ediyor. Sonuçta ahlak denen şey birkaç insanın sözde toplum yararına çizdiği bir sınır değil midir? Zaten üstün-insan görüşüne her bakımdan ters düşen ahlak kalıbına Nietzsche'nin karşı çıkmaması beklenemezdi. Kitapta aynı zamanda Sokrates'in aslında tam olarak ne yaptığını yerden yere vurarak anlatıyor. Diyalektik tartışmanın acınası olduğuna, Sokrates'in yine de nasıl ün yaptığına değiniyor. Aynı zamanda Alman halkının Nietzsche'ce nasıl yozlaştığını da okuyoruz.
·
75 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.