“Bir konuşmacının jestleri, tek tek hiç de gülünç olmadıkları halde, tekrar edildiklerinde güldürür.” Çünkü canlı, diri olan hayat kendini tekrar edemez. Tekrarın olduğu, tam bir benzerliğin olduğu yerde canlının ardında işleyen bir makineden kuşkulanırız. Birbirine çok benzeyen iki yüz karşısındaki izleniminizi tahlil ederseniz, aynı kalıptan çıkmış iki örneğin, aynı mührün iki baskısının, aynı klişenin iki nüshasının aklınıza geldiğini göreceksiniz, yani fabrikasyon bir mamulle karşı karşıya olduğunuzu düşünüyorsunuz. Gülmenin bu örnekteki gerçek sebebi hayatın mekanikleşmeye meyledişidir.