onu aklımdan çıkaramıyordum. acı çekmek ne demekmiş şimdi anlıyordum. acı çekmek bayılana dek dayak yemek değildi. ayaktaki cam kesiğine eczanede dikiş attırmak değildi.asıl acı , kalbi baştan aşağı sancılara boğan, insana sırrını kimselere anlatamadan ölmeyi arzulatan bir şeydi. kolları, başı hep dermansız bırakan, yastıkta öbür yana dönme istediğini bile söndüren bir şey..
Sayfa 169
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.