Fener ömer'in başının üzerinde asılıydı ve gökyüzü tümüyle kumaşla örtülmüş gibiydi.
Ve gri toprak tamamen boştu.
Göz alabildiğince bomboş...Kervan hiçliğe gitmek için ayrılmıştı ve çadırı yiyen ateş,şimdi onun yüreğini yiyordu.İçi yanıyor,
yanıyordu...
Sayfa 138 - YurtKitabı okudu
·
5 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.