Hikayemizin baş karakteri Vasili Andreyiç ile onun uşağı olan Nikita. Vasili aslında kendi malını yeterli görmeyen, servetini genişletmek isteyen, aç gözlü bir karakteri resmediyor. Nikita ise hayattan adeta tokatını yemiş, inancı kuvvetli olan ve sonunu bekleyen, kendi halinde işini yapmaya çalışan sıradan biri.
Bu hikaye Vasili’nin hava şartları kötü olmasına rağmen hayali olan koruyu diğer rakiplerinden önce almak için çıktığı kendine göre kârlı ancak sonu hüsranla biten yolculuğunu anlatıyor. Şükretmekten aciz bir insanın çıktığı yolculukta hem kendini hem de Nikita’yı adeta ölüme doğru sürmesi ibret alınacak cinsten: “Koruluk yerin dibine batsın! Tanrı vereceği kadar vermiş bana.” diye yazıyor yazar, karakterin ağzından ama nafile… Hikayenin sonunda aslında kimse yok; alınması gereken dersler var, yaşam hakkında – ölüm hakkında çok anlamlı mesajlar var.