Gönderi
Bir Dostoyevski klasiği daha, boşuna dünya klasiği olmamış bir kitap.
Aslında insanın, psikolojik tahlilerini çok iyi yaptığını biliyoruz yazarın lakin bu kitapta acımasızca yapıyor bunu, diyor ki adeta kusurlusun bunu biliyorsun, kusuruna rağmen mutluluğa erişmek için çabalıyorsun.
Ezilen sensin bilerek dahi olmayacağını bildiğin bir şeyin peşinden koşacağını da biliyorsun. İnsan elbette mutluluğun peşinden koşmalı, lakin bile bile o acınası sevgiye tutunmak niye, Vanya ya neden adaletsiz olunur. Neden bırakılacağını, defalarca affetmeye rağmen, neden sevdiğini bilmediğin halde devam edersin, sevginin nedensiz oluşu...
Peki ya Vanya yı tercih etmeme sebebi neden, mutlu olacağını bile bile sevemiyor insan.
Bazı şeylerin açıklaması çok zor, Dostoyevski yaşadığı o hayatla asla barışık olmamış biri, nasıl olsun,insan kendini bildikçe yaşadığı hayattan zevk alamaz.
Keyifli okumalar.
·
28 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.