Mutsuz Olmak Mutsuz olmak mı? Mutluluğu tabulaştırmak mı? 1953 yılında Almanya'nın Bavyera- Süebya bölgesinde dünyaya gelen Wilhelm SCHMID; Berlin, Paris ve Tübingen'de felsefe eğitimi almıştır. Çeşitli Alman Üniversitelerinde görev almış ve Riga ve Tiflis Üniversitelerinde de misafir öğretim üyeliği yapmıştır. Bir dönem Zürih'te bir hastanede hastalara "felsefi manevi destek" hizmetinde bulunmuştur. Günümüzde halen Erfurt Üniversitesinde felsefe dersleri vermektedir. On sekiz dile dile çevrilen pek çok farklı eseri bulunmaktadır. Bir kaç örnek vermek gerekirse: Aşk - Neden Bu Kadar Zordur? Ve Yine De Nasıl Mümkün Olur? (2014), Sakin Olmak- Yaşlanırken Kazandıklarımız (2015), Kendiyle Dost Olmak (2019)... Kitabın hayatıma girişi tam anlamıyla mutluluğu tabu haline getirdiğim ve haliyle çok mutsuz olduğum bir zamana denk geldi. Zaten kitaplığımda vardı ancak diğer kitaplarımın arasında görünmez olmuş. Oysa ki şifa bulmama yardım edecek şey hep karşımdaymış. Göremediğim, haberim olmayan, fark edemediğim, düşünemediğim ama aslında çok yakınımda olan diğer şeyler gibi. Böyle söylüyorum çünkü mutluluğu tabulaştırmam aslında pek çok şeyi göremez hale getirmiş beni. Geçtiğimiz günlerde, cümlelerimde, satırlarımda hep bir mutluluk arayışı içinde buluyorum kendimi. Sürekli mutsuz olduğumu dile getirip ne zaman mutlu olacağımı sorgulamışım ama bu kadar sorgulamanın içinde mutluluk dediğimin ne anlama geldiğine yer vermemişim. İçinin doldurulması bu kadar zor olan bir olgunun içini tamamen doldurup sonra da gerçekleşmesini beklemem gerektiğini düşünmüşüm sanıyorum. Satır başlarına çok odaklanmışım ve satır aralarını kaçırmışım hep. Bu kadarını yazdıktan sonra "işte şimdi çok mutluyumm!" da demeyeceğim elbette. Artık amacım da bu değil zaten. Eserin bana en büyük katkısı işte bu oldu. Eser, içinde bulunduğumuz çağın modernitenin de etkisiyle insanları sürekli mutlu olmaları gerektiğine inandıran, mutluluğu bir ödev haline getiren, mutlu olunmazsa hayatın yaşamaya değer olmadığını düşündüren bir çağ olduğuna işaret etmiş. Hayatımız boyunca ödevimiz, amacımız mutlu olmak. Bu kadar basit mi gerçekten? Mutsuzluğu diline pelesenk etmiş biri olarak tabii ki mutluluğu basit görmüyorum. Ancak kitaptan esinlenerek yazıyorum ki mutluluk, mutsuzluk, bunları düşünmek ve yazmak insanoğlunu hayvanlardan ayıran özelliklerden biri ve hayat dediğimiz şey de yaşadığımız duygu değişimlerini anlamlandırarak devam edebilmek. Bir arkadaşımın ifadesi ile zaten flu olan hayata toz pembeyi üfleyebilmek. İşte tam bu noktada mutsuz olunmadan, mutluluğa varılamayacağını ve mutsuzluğu tatmanın bir yerde mutluluk getireceğini ifade etmiş kitap. Küçük tesadüflere değer vermenin kıymetini anlatmış. Tesadüflerin, denk gelişlerin geriye dönüp baktığımızda hayatımızın dönüm noktaları olduğunu ifade etmiş. Yaşadığım bir olay ile de içimde kesinlikle destekledim bu savı. Ayrıca sürekli mutlu olmanın sürekli hazzı tatmanın insanı bir yerde doyumsuzluğa ve doyumsuzluğun kaçınılamaz sonu olan yine mutsuzluğa götüreceğini ifade etmiş. Elimizde ki eser, beklenenin ve alışılanın aksine "şunu şunu yap ve mutlu ol!", "mutluluk ellerinde", "mutlu olacaksın" gibi sloganlar veya ebedi mutluluk reçeteleri içermiyor. Hatta biraz mutsuz bir hava hakim kitaba. Ancak kitabın sonuna gelindiğinde size kalan duygular, işte onlar mutluluk verici. En azından şahsıma bunları yaşattı. Hayatımız pamuk ipliği misali her an kopabilir ve ne zaman kopacağını asla bilemeyiz ama her şeye rağmen gülümsemeyi başarabilmeyi istemeliyiz.

Mutsuz OlmakWilhelm Schmid · İletişim Yayınevi · 20204,477 okunma

··

266 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Dimaze ÖZDEN