Kitaba biraz merak ve çokça önyargı ile başladım açıkçası.Çalıştığım alana hitap eden bir kitap olmasına rağmen çevremdeki insanlardan " biraz ağır ve anlaşılması zor bir kitap " diye dönütler alınca kitabı okuyup okumama konusunda tereddüt etmiştim.Uzun süredir merak edip bir türlü okumaya fırsat bulamadığım kitaba önyargılarıma rağmen başladım ve başladığım andan itibaren akıcı olay örgüsü ile kendi içine hapsetti beni bu muhteşem kitap.Yalom'un şu ana kadar okuduğum kitapları zaten mükemmeldi.Okuduklarım arasında beni en fazla etkileyen kitabı oldu diyebilirim. Neredeyse her sayfada hatta her cümlede durup uzun uzun düşünmenin gerektiği, insanın kendisini sorgulamasını sağlayan, derin anlamlar taşıyan hem felsefi hem psikolojik bir kitap.
Üslubu sayesinde karakterlerin hepsi ile empati kurdum ve şimdi bu olay üzerine ben ne tepki verirdim? Hangi seçimleri yapardım? diye düşündüm ki bu özellik benim için bir kitabı inanılmaz derecede eşsiz kılıyor.
Karakterlerden biri olan Nietzsche'nin olaylara bakış açısı ve kurduğu cümlelerdeki derinlik beni fazlasıyla etkiledi.Kitaptan öğrendiğim en güzel derslerden biri de şu oldu: Ne kadar başarılı bir statüde olursak olalım çevremizdeki insanlar ile kurduğumuz kaliteli ilişkilerin bu statüden, maddiyattan üstün olduğu ve güzel bir dostluğun, sevginin iyileştiremeyeceği hiçbir yaranın olmadığıdır.İnsanın bazen tek ihtiyacı onu koşulsuz kabul edip, anlayabilen bir dostun varlığıdır.Bu durum basit gibi görünüyor olabilir ama Yalom'un bu eşsiz kitabı anlatmanın, anlaşılmanın gücünü bize olağanüstü bir şekilde gösteriyor.
Her sayfayı çevirdiğimde acaba şimdi ne olacak diye düşünürken kendimi kitabın içinde kaybolmuş hâlde buldum ve karakterlerin başına gelen olayları adeta ben de yaşadım, gördükleri rüyalari bile görmüş kadar oldum diyebilirim:))
Düşünmekten korkmayan ve kendi hayatını sorgulama cesareti olan okurlara şiddetle önerilir.Kesinlikle kendinizden bir parça bulabileceğiniz ve hayatınızı daha iyi anlamanızı sağlayabilecek bir kitap.
İncelememi kitapta geçen Nietzsche'nin muhteşem cumlesi ile sonlandırmak istiyorum:
" Ümit kötülüklerin en kötüsüdür, çünkü işkenceyi uzatır."
Hayatınızda boş yere verilen ümitlerin değil de sonu hep gönlünüzce bitecek olan ümitlerin olması dileğiyle....
