18. yüzyılda Dr. Johnson, Shakespeare’i överken, onun okura hayatı doğrulukla yansıtan bir aynı tuttuğunu söylemişti. Stendhal “Kırmızı ve Siyah” adlı romanının 13. Bölümünde romanın yol boyunca gezdirilen bir ayna olduğunu iddia etmiş, Plehanov da benzer bir biçimde “Edebityat ve sanat hayatın aynasıdır” demiştir. Bizde de Recaizade Mahmut Ekrem, Araba Sevdası adlı romanı için yazdığı ön sözde, hikaye ve romanın “birer ibret aynası” olduğunu söylemiştir. Tarihsel süreçte çok daha eskilere gidildiğinde de benzer bir anlayışın egemen olduğu görülmektedir. Öyle ki Platon’un Devlet diyaloğunda da Sokrates’in ressamın yaptığı işin dünyaya bir ayna tutmak olduğunu söylediğini ve şairin de bu bakımdan ressamdan farklı olmadığını belirttiğini görmekteyiz.
Sedat Karagül / Yaşam Gerçekleri Karşısında Çocuk Edebiyatı / Butimar
·
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.