Merhabalar, Kendi adıma Tanzimat romanına karşı “Yeşilçamvari” bir sempatim olduğunu belirteyim. Bir kere, Tanzimat romanlarındaki dönem atmosferi eserlerdeki “tüm kusurları” görmezden gelerek keyifle okuma yapmamı sağlıyor. Özellikle Ahmet Mithat romanındaki “bilgiçlik” ve “meddahlık” tınısına bayılıyorum. “Esrâr-ı Cinâyât” özelinde bakacak olursak “Türk edebiyatında ilk kez denenen” bir tarz çıkıyor karşımıza: polisiye. Günümüz polisiyesinin üst seviye kurgularıyla baş edemeyecek bir seviyede olsa dahi bu roman çok özel. Dönemin hukuksal düzenine getirdiği eleştirilerin dozu ve yerindeliği çok kıvamında. Eski İstanbul atmosferini günümüze taşıması açısından da harika bir kaynak. Bir diğer güzel ayrıntı ise “gazete içinde gazete” kurgusuydu. Bölüm bölüm tefrika edilen roman, içeriğinde de gazeteyi enstrüman olarak kullanarak kurguya güzel bir “modern” hava katmış. Sonuna gelecek olursak... Ah ah... Şu Tanzimat romanındaki “oldubitti”lik... Hem seviyoruz hem de ah çekiyoruz. Bize bunu yaşattıkları için teşekkürler hepsine. Mutlaka okunmalı.

Esrâr-ı CinâyâtAhmet Mithat Efendi · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20201,748 okunma

·

1 artı 1'leme

·

3.366 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kitap Dünyam