Refik Halid kalemini çok beğendiğim yazarlardan biri. Dilini tarif etmeye çalışırsam; kırda tin tin gezen bir ceylan, yoluna irili ufaklı taşlar çıkan akışkan kaygan bir nehir yahut tatlı ve çekirdekli bir yemiş. Dönemdaşlarına kıyasla daha sade ve akıcı bir dil kullanıyor; günlük dili edebiyata fevkalade yansıtabilmesi kabilinden önemli.
Bu kitap ise kaleme aldığı ilk roman. Bir kadın ağzından meşrutiyet öncesi ve sonrası İstanbul'u anlatıyor. Anlattığı hikâyeler başka, kullandığı dil başka, üslup başka güzel. Ne diyeyim, bize de ancak okumak düşer.
