·
65 görüntüleme
Şu cümleniz çok anlamlı, beni oldukça etkiledi:
"Biz önce, içimizi en çok gören, bizi en çok anlayan insanları öldürüyoruz yüreğimizde. İçi en aydınlık olandan kaçıyoruz. Karanlığımıza fazla geliyor çünkü bu aydınlık. Kaçıyoruz. Saklanıyoruz ve bulunmak istemiyoruz. Niyetimiz yalnızca telaş içinde kaçmak."
Kitabı gerçek manasıyla okumuşsunuz, incelemenizi okurken duygularınızi hissettiriyorsunuz. Yüreğinize bereket...
keyifli okumalar...
Birilerine dokunmak, birilerine kendimi ifade etmek harika bir duygu. Okuduğunuz ve beni anladığınız için teşekkür ederim. Uzun uzun yazıların en çok endişesi okunmadan geçilmesi. Yorumunuz beni çok mutlu etti. Emeğinize sağlık. :)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.