Bu kitabı ilk okuduğumda yaş olarak Charlie'den daha küçüktüm. Filmiyle birlikte benim için çok özel bir yere sahipti bu kitap. Fakat o zamanlar yaşımın da getirdiği saflık ile önemli birçok noktayı kaçırmışım.
Kitabı en son okuduğumdan beri geçen bu yıllarda Charlie'ye ne kadar benzediğimi görmek beni çok şaşırttı. Her şeyi çok düşünen, hissettiği yoğun duygular karşısında çoğu zaman ağlamamak için savaş veren Charlie hikayesini anlatırken sayfalarda kendimi buldum. Her karakter çok gerçekçi ve insan mutlaka kendinden bir parça buluyor.
Şu an yaşım hepsinden daha büyük ve tıpkı bana olduğu gibi onlar için de her şeyin yoluna gireceğini söylemek istiyorum hepsine. Özellikle de Charlie'ye. Onun mutlu olmasını çok istiyorum.
bu kitabı okurken film kafamda dönüp duruyordu, o yüzden charlie'yi charlie olduğu için mi, yoksa logan lerman inanılmaz iyi oynadığı için mi çok seviyorum, karar veremiyorum??
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.
