Çabucak biten kısa bir filmin sonuymuşçasına,
Ne ben sana alışabildim ne de sen bana.
Hep derdin ya öyle gülme, korkuyorum diye
Niyesini şimdi anladım, zira tutulmuştum sana.
İçim içime sığıyor artık, kokunla beraber,
Perdenin ardındaki hayaletinle fısıldaşıyorum.
Tutkunun ecele faydası yokmuş meğer,
Sen gönlümden çıktıkça yok oluyorum.
Sahte gülüşlerimize kandık birbirimizin,
Olur da tekrar karşılaşırız diye.
Bezgin bakan gözlerimi kapattım sevgilim,
Kalbimle seni seyredebilmek için.
Burak Bilen